Yakacık’ta bir zeytin ağacıyım.
Bir zamanlar
Rüzgarlar okşardı saçlarımı,
Yapraklarım her sabah
Güneşe gülerdi,
Masallar dinlerdim yıldızlardan.
Yaşamak güzeldi.
* * *
Dört yanımda
Kardeş ağaçlar, dost çiçekler vardı.
Görseniz, ne yağmurlar yağardı
bereketli,
Kuşlar, çocuklar yerdi en çok
Meyvelerimi.
* * *
Nasıl da cömertti toprak ana,
Sere serpe uzardı
Dallarım gökyüzüne,
O günler nerede!
* * *
Yakacık’ta bir zeytin ağacıyım,
Şimdi beton evler sardı çevremi,
Artık ne dalım var, ne yaprağım,
Biliyorum, bir gün kesecekler beni.
M. Güner DEMİRAY