Yakacık’ta bir zeytin ağacıyım.

       Bir zamanlar

       Rüzgarlar okşardı saçlarımı,

       Yapraklarım her sabah 

       Güneşe gülerdi,

       Masallar dinlerdim yıldızlardan.

       Yaşamak güzeldi.

                *   * *

       Dört yanımda

       Kardeş ağaçlar, dost çiçekler vardı.

       Görseniz, ne yağmurlar yağardı

       bereketli,

       Kuşlar,  çocuklar yerdi en çok

       Meyvelerimi.

               *  * *

       Nasıl da cömertti toprak ana,

       Sere serpe uzardı

       Dallarım gökyüzüne,

       O günler nerede!

               * * *

       Yakacık’ta bir zeytin ağacıyım,

       Şimdi beton evler sardı çevremi,

       Artık ne dalım var, ne yaprağım,

       Biliyorum,  bir gün kesecekler beni.

                      

                           M. Güner  DEMİRAY